Η Ιστορία των προγόνων μας, ξεπερνά την Ατομική μας υπόσταση

και βαραίνει ως ογκόλιθος, απαιτόντας να σταθούμε στο ύψος που μας αναλογεί.

Κάπου εδώ χάνοντε τα ιδεόδη και το Νέο μίγμα που αναδεικνύεται δεν συμβαδίζει πάντα με την προταρχική ύλη.

Εμμανουήλ Μπενάκης (προ - προ παππούς)

Γεννήθηκε το 1843 στην Ερμούπολη της Σύρου. Μετά τις σπουδές του στη Βρετανία, πήγε στην Αίγυπτο και εργάστηκε στην εταιρεία εμπορίας βάμβακος Χωρέμη στην Αλεξάνδρεια. Απέκτησε μεγάλη περιουσία και χρημάτισε πρώτος Πρόεδρος του Επιμελητηρίου της Αλεξάνδρειας. Ήταν στενός φίλος του Βενιζέλου, με το κόμμα του οποίου εκλέχτηκε, το 1910, βουλευτής. Χρίστηκε υπουργός Ναυτιλίας, Γεωργίας, Οικονομικών και Βιομηχανίας. Το 1914 εκλέχτηκε δήμαρχος Αθηνών. Μετά την ήττα του Ε. Βενιζέλου στις εκλογές καταδιώχθηκε και βασανίστηκε. Το 1920 εξορίστηκε στο Παρίσι. Επέστρεψε λίγο αργότερα και πραγματοποίησε σημαντικές δωρεές (Σχολή νοσοκόμων Ερυθρού Σταυρού). Επίσης ήταν ιδρυτικό μέλος του Κολλεγίου Αθηνών.

Πέθανε στις 20 Ιουνίου 1929 και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη. Η πολιτεία τον ανακήρυξε Εθνικό Ευεργέτη.

Αντώνης Μπενάκης (προ ΘΕΙΟΣ)

Ο Αντώνης Μπενάκης (Αλεξάνδρεια 1873, Αθήνα 31 Μαΐου 1954) ήταν εθνικός ευεργέτης, πολιτικός και ιδρυτής του Μουσείου Μπενάκη. Σε αντίθεση με πολλούς εθνικούς ευεργέτες που δεν γνωρίζουμε για τη ζωή τους, όχι μόνο δε μας είναι απόμακρος, αλλά γενιές και γενιές Ελλήνων γνωρίζουν τα παιδικά του κατορθώματα και τον τολμηρό του χαρακτήρα. Χάρις στον Τρελλαντώνη, το βιβλίο που έγραψε η αδελφή του Πηνελόπη Δέλτα, η παιδική του ηλικία ταυτίζεται με τη δική μας.

Σκληραγωγήθηκε στα ξενόγλωσσα σχολεία της Αλεξάνδρειας, όπου οι καθηγητές προσπαθούσαν να τον προσηλυτίσουν στον καθολικισμό, και στο Rossal School της Βρετανίας όπου ήταν οικότροφος. Επιστρέφει στην Αίγυπτο και εργάζεται στον οικογενειακό οίκο εμπορίας βάμβακος "Χωρέμη-Μπενάκη", όμως η ψυχή του λαχταρά να βοηθήσει τον αλύτρωτο Ελληνισμό. Το 1897 παίρνει μέρος στην ελληνοτουρκική σύρραξη που είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τη χώρα. Στη συνέχεια ενισχύει το Μακεδονικό Αγώνα, εξοπλίζοντας την ομάδα Γαρέφη και προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13.

Επίσης με τη σύζυγό του οργανώνουν ένα ορφανοτροφείο και φροντίζουν για το συσσίτιο των απόρων. Το φιλανθρωπικό του έργο τον κάνει στυλοβάτη της ελληνικής κοινότητας, η οποία τον εκλέγει πρόεδρο στον Πανελλήνιο Σύλλογο Αλεξανδρείας. Ο ζήλος του για το πατριωτικό σωματείο είναι τεράστιος. Το άλλο μεγάλο πάθος του είναι ο προσκοπισμός. Ιδρύει το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων της Αλεξάνδρειας και ασχολείται με την προσκοπική κίνηση μέχρι το τέλος της ζωής του όπως και με τον ναυταθλητισμό. Είναι ο εμπνευστής, ο πρωτεργάτης και ο ιδρυτής του Ναυτικού Ομίλου Ελλάδος που τον ίδρυσε με άλλους επιφανείς Αθηναίους την 1η Νοεμβρίου του 1933. Διετέλεσε Πρόεδρος του Ν.Ο.Ε. μέχρι τον θάνατο του στις 31/05/1952.

Πηνελόπη Δέλτα (προγιαγιά)

Η Πηνελόπη Δέλτα γεννήθηκε το 1874 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κι ήταν το τρίτο παιδί του Εμμανουήλ Μπενάκη και της Βιργινίας Χωρέμη.

Υπήρξε και συνεχίζει να είναι από τους σπουδαιότερες συγγραφείς παιδικής λογοτεχνίας και τα έργα της αντικατόπτριζαν την κατάσταση και τα δεινά της Ελλάδος, της εποχής εκείνης.

Η Πηνελόπη παντρεύτηκε τον πλούσιο Φαναριώτη έμπορο Στέφανο Δέλτα το 1895.Μια από της κόρες της ήτανε η Βιργινία (μετέπειτα Ζάννα)

Αλέξανδρος Ζάννας (παππούς)

Ο Αλέξανδρος Ζάννας (1892-1963) ήταν Έλληνας έμπορος και πολιτικός.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1892. Ολοκληρώνοντας τις γυμνασιακές του σπουδές μετέβη στη Γερμανία για ευρύτερες σπουδές. Νυμφεύθηκε την Βιργινία Ζάννα (1897-1980) , το γένος Δέλτα, κόρη της Πηνελόπης Δέλτα, μέσω της οποίας γνωρίστηκε με τον Ε. Βενιζέλο δημιουργώντας στενή φιλία όπου και ασχολήθηκε με την πολιτική. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της "Επιτροπής Εθνικής Αμύνης" η οποία και παραχώρησε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στους πρέσβεις της Αντάντ, που είχαν ήδη όχι μόνο παραβιάσει την ουδετερότητα της Ελλάδας αλλά και ενεργήσει στρατιωτικές σε βάρος της επιχειρήσεις, αποκλεισμούς, βομβαρδισμούς αποβάσεις κλπ.
Έντονη φιλία δημιούργησε αργότερα και με τον Ν. Πλαστήρας. Ο Α. Ζάννας υπήρξε ο πρώτος υπουργός της Αεροπορίας. Συγκεκριμένα υφυπουργός, με υπουργό τον Βενιζέλο από 28 Δεκεμβρίου 1929 μέχρι 30 Μαρτίου 1930 και στη συνέχεια υπουργός μέχρι τις 25 Μαΐου του 1932. Ήταν ο εμπνευστής και δημιουργός της ενιαίας Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, όντας ο ίδιος πρώην αεροπόρος ως έφεδρος υπίλαρχος.
Ιδέα του Ζάννα ήταν να αναλάβει ο ίδιος ο Βενιζέλος αρχικά υπουργός, με απώτερο στόχο να καμφθούν ευκολότερα οι εν λόγω αντιρρήσεις.^[1] Παράλληλα από 25 Φεβρουαρίου 1932 μέχρι 25 Μαΐου του 1932 άσκησε και καθήκοντα υπουργού Γεωργίας. Στη συνέχεια εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης το 1933 κατά την Δ΄ Περίοδο, καθώς και στη Γ΄ Αναθεωρητική Βουλή το 1936.
Ενεπλάκη στο κίνημα του 1935 ακολουθώντας τον φίλο του Πλαστήρα όπου και διώχθηκε.
Στη διάρκεια της κατοχής αναμίχθηκε σε εθνικιστικές οργανώσεις αντίστασης με αποτέλεσμα να συλληφθεί από ιταλικές δυνάμεις κατοχής και φυλακίστηκε για λίγους μήνες.
Μετά την απελευθέρωση ασχολήθηκε και πάλι με την πολιτική και εξελέγη βουλευτής το 1950. Συμμετείχε στη διοικούσα επιτροπή του Κόμματος των Φιλελευθέρων του οποίου υπήρξε σημαντικό στέλεχος.

Η γιαγιά του, Βιργινία Ζάννα, διεκδίκησε τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας βουλευτού. Κατήλθε ως υποψήφια της κεντρώας παράταξης ΕΠΕΚ - Φιλελεύθεροι στην επαναληπτική εκλογική αναμέτρηση της 18ης Ιανουαρίου 1953 στη Θεσσαλονίκη, αλλά ηττήθηκε από την υποψήφια του δεξιού Ελληνικού Συναγερμού, Ελένη Σκούρα.

Κωνσταντίνος Σαμαράς (πατέρας)

διακεκριμένος καρδιολόγος και διευθυντής του Ευαγγελισμού. Παντρεμένος με την Ελένη Ζάννα κόρη βενιζελικού βουλευτή Θεσσαλονίκης και Υπουργού Αλέξανδρου και Βιργινίας Ζάννα

Αδελφός του παλιού βουλευτή Μεσσηνίας της ΕΡΕ Γεωργίου

Σαμαρά.